Papież Franciszek w Liście Apostolskim w formie Motu Proprio „Competentias quasdam decernere” w 10 Artykułach wprowadził zmiany w niektórych kanonach Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich. Artykuły 1,2 i 8 dotyczyły zastąpienie wyrazu aprobatio (aprobata) wyrazem confirmatio (zatwierdzenie) w kanonach 237 §2, 242 §1 i 775 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Wspomniane kanony wymagają zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską, bez którego akt prawny jest nieważny. Tak kanon 237 §2 mówi o niemożności erygowania międzydiecezjalnego seminarium bez uprzedniej zatwierdzenie ze strony Stolicy Apostolskiej, natomiast kan. 242 §1 o konieczności zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską planu formacji kapłańskiej ustalonego przez Konferencje Biskupów oraz wymaga ponownego zatwierdzenie w przypadku jego adaptacji do nowej sytuacji czy warunków. Natomiast kan. 775 §1 wymaga zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską wydawanych przez Konferencje Episkopatu katechizmów dla własnego terytorium. By zrozumieć motywy wprowadzonych zmian, należy odwołać się do notatki wyjaśniające Papieskiej Rady tekstów prawnych i interpretacji autentycznej wyjaśniającej pojęcie recognitio opublikowanej 28 kwietnia 2006 roku. Papieska Rada wyraźnie zaznacza niepoprawność tłumaczenie wyrazu recognitio wyrazem autoryzacja, lecz wskazuje, że poprawnym jego tłumaczeniem jest wyraz „sprawdzanie”, jak to zostało ujęte w art. 82 i 157 Konstytucji Apostolskiej Pastor Bonus. Prawo Kanoniczne wymaga Recognitio ze strony Stolicy Apostolskiej w następujących przypadkach:
1. Promulgacji aktów i dekretów ogólnych partykularnych Synodów (kan. 446 KPK);
2. Wydanie dekretów ogólnych Konferencji Episkopatu (kan. 455 KPK);
3. Publikacji aktów i dekretów zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu (kan. 456 KPK);
4. Tłumaczenie na języki narodowe ksiąg liturgicznych (kan. 838 §3 KPK i kan. 657 §1 KKKW);
5. Opracowanie przez Konferencje Episkopatów dostostosowanego do własnego terytorium obrzędu zawarcia sakramentu małżeństwa (kan. 1120 KPK).
Synonimami pojęcia recognitio są wyrazy aprobatio (aprobata) i confirmatio (zatwierdzenie), które również nie należy tłumaczyć słowem „autoryzacja”. Wyraz recognitio oznacza akt władzy poprzez który akt prawny konferencji biskupów jest sprawdzany przez Stolicę Apostolską. Stolica Apostolska ma również prawo na wniesienie poprawek, przy czym nie zmienia się władza ustawodawcza samego aktu.
W literaturze przedmiotu podkreśla się, że wyrazy recognitio, aprobatio i confirmatio są pojęciami odrębnymi choć wewnętrznie są ze sobą powiązani. Zazwyczaj wyrazy „aprobata” i „zatwierdzenie” występują w procesie weryfikacyjnym recognitio. Używając pojęcie recognitio podkreśla się akt weryfikacji, poprzez który sprawdza się zgodność co do kryteriów prawa, doktryny i słuszności. Po tym jak dokument został sprawdzony następuje jego aprobata (aprobatio) czyli sprawdzono jego zgodność do wyżej wspomnianych kryteriów, konsekwencją czego jest zatwierdzenie dokumentu (confirmatio). Innymi słowy „zatwierdzenie” jest efektem „aprobaty”, która z kolei domniemywa recognitio. Publikacja dokumentu następuje dopiero po tym jak został zatwierdzony (confirmatum) przez Stolicę Apostolską.
